piątek, 13 lutego 2015

Prolog

„Amnezja – niemożność przypomnienia sobie czegoś, najczęściej utrata pamięci ważnych wydarzeń życiowych. Jest to zaburzenie dysocjacyjne oznaczające stan, w którym nagły zanik pamięci spowodowany jest silnym urazem. Możemy mówić o amnezji całkowitej – wówczas następuje utrata pamięci co do własnej tożsamości, jak i również o amnezji częściowej – wówczas niepamięci podlegają… (…)”
Tyle teorii. A praktyka?
Jest wiele rzeczy, o których pragniemy zapomnieć, lecz zwyczajnie nie potrafimy. Czasem marzymy o wymazaniu z pamięci przykrych wspomnień. Nie igrajmy z takimi życzeniami.
Mogą się spełnić.
Zastanawiałeś się kiedyś, jak to jest obudzić się pewnego dnia z pustką w głowie? Jak wyczyszczony dysk - nie pamiętać nic? Rozglądać się niespokojnym wzrokiem po sali, zastanawiając się, kim się jest?
Mnie się to zdarzyło.
Obudziłem się pewnego dnia, nie będąc nikim. W miejscu odległym i nieznanym. Sam jak palec.
H.

Młodość rządzi się swoimi prawami, a podstawowym z nich jest prawo do popełniania błędów. Boleśnie się o tym przekonałam. Zrobiłam coś, czego później gorzko żałowałam. Próbowałam zapomnieć, dopóki nie zrozumiałam, że nie potrafię, a wtedy po prostu pogodziłam się z przeszłością i żyłam spokojnie dalej.
Potem pojawił się On. Z pustką w głowie i chaosem na głowie. Został sam.
Zaufałam mu, pomogłam. Przynajmniej się starałam.
Aż doszło do momentu, w którym zapragnął dowiedzieć się więcej. Wtedy przeszłość wróciła. Nadszedł czas podsumowań i rozmyślania nad tym, co było. A kiedy zaczęłam wierzyć w to, że już to zakończyłam, wszystko wróciło.
Zaczęłam prosić los o cofnięcie czasu, nie zastanawiając się nad tym… co by się stało, gdyby moja prośba się spełniła.
C.
__________________________________________________
Prolog jest krótki, ale to chyba u mnie tradycja. ^^ Przyznam szczerze, że jeżeli jest coś, co w pisaniu lubię najbardziej, to są to początki. ☺ Pierwszy rozdział pojawi się wkrótce (a tak dokładniej to wtedy, kiedy się na poważnie za niego wezmę, bo coś już napisałam ☺).
Jak zawsze proszę, żebyście komentowali. Chciałabym wiedzieć, ile osób jest zainteresowanych tą historią. ❤
To chyba tyle. Jeśli chcielibyście być w jakiś sposób informowani (np. za pośrednictwem twittera czy aska), piszcie. Dla mnie to żaden problem, a dla Was wygoda. ✌
Zachęcam do odwiedzania zakładek. ☺
Pozdrawiam. xx

3 komentarze:

  1. Z opóźnieniem, ale jestem! :D
    Zapowiada się świetnie ;* Prolog jest strasznie intrygujący ;* czekam na pierwszy rozdział bo jestem niesamowicie ciekawa tej historii ♡
    Pozdrawiam xx

    OdpowiedzUsuń
  2. Hmmm ciekawie się zapowiada :) z chęcią będę czytała

    OdpowiedzUsuń